Het klinkt bijna als een speciaal diersoort de “startende-mama-ondernemer”. Tussen de luiers, fles en was vouwen door, heb ik de voorinschrijving compleet gemaakt en een afspraak gepland bij de Kamer van Koophandel. Het voelt goed en spannend om me in deze wir-war van informatie te begeven en heb dus een volgende stap genomen in mijn zoektocht.
De kleine slaapt en gedraagt zich wederom als een modelbaby wanneer ik als een soort acrobaat me beweeg tussen de stapeltjes was en handig zijn flesje al klaarzet. De kleine spruit mag nog wat drinken voordat hij weer zn nacht doorslaapt. En eerlijk, het is ook zo fijn om dat warme slaperige mannetje, lekker tegen je aan te hebben voordat je zelf ook gaat slapen.
Het is een hele impact, maar hij maakt het ons toch wel makkelijk. Zoet spelen in de box, boekjes opeten in plaats van lezen, brabbelen en lachen, het liefst de hele dag. De oefenhapjes zijn bijna niet aan te slepen en knuffelen, liedjes zingen en voorlezen zijn toch wel zijn (en mijn) favoriete bezigheden. Smelten doe ik als ik hem in mijn armen heb. Zo verliefd!
Maar nu, als zelf benoemde uber-softie, wil ik zo veel en kan me er nog steeds moeilijk bij neerleggen dat mijn lijf en hersenen nog niet helemaal de oude zijn. Laat staan mijn haar wat uitvalt en daarmee het bewijs dat de hormonen toch echt mijn lichaam aan het verlaten zijn. Het is ook niet voor niets 9 maanden op en 9 maanden af. Alleen acceptatie is een kunst.
De kleine stapjes, zijn stapjes de goeie richting op, ze zorgen er ook voor dat ik me niet vergaloppeer en weer eens de spreekwoordelijke vork veel te vol prop met hooi. Geduld leert de kleine man me. Je kan niet alles tegelijk en je kan ook niet alles in een dag en godzijdank hoeft dat ook niet!
Het flesje zit erin, weltrusen!
Je kan me ook volgen via instragram @as.maigret
